Update:
Ik krijg toch relatief veel vragen en/of opmerkingen over deze methode omdat het is sommige gevallen toch niet helemaal lukt. Dus zal ik er nogmaals een aantal punten extra uitlichten:
Er zijn dus verschillende manieren om mos te gebruiken in je scape.
OPBINDEN
Het voordeel van opbinden is dat je het direct onder water plaatsen kunt en direct een vol gewas op een tak of een rots hebt. Je ziet dus direct resultaat. En zeker als je op een later stadium mos wil gaan toevoegen aan de scape is dat een voordeel. Maar toch in de praktijk gebeurt dit niet zoveel, omdat de meeste scapers al ruim van tevoren bij het opbouwen van de scape goed hebben nagedacht over de planten die ze gaan gebruiken. Want in de praktijk is het soms lastig om takken met mos op te binden omdat je er moeilijk bij kan als de hardscape klaar is. Zeker als je een complexe hardscape hebt. Een tijdelijk nadeel is dat het mos nog moet vastgroeien, dat je het opbinddraad zichtbaar blijft en dat het mos de natuurlijke groeivorm heeft aangenomen.
Dus: bepaal aan de 'tekentafel' of je mos gaat gebruiken in je scape, welk mossoort en hoe je het efficiënt gaat verwerken.
LIJMEN
Lijmen word ook veel gedaan. Voordeel is als je een goede 2 secondelijm gebruikt kan je het direct (weer) onder water plaatsen of je bak afvullen. Nadeel zijn de witte plekken op de hardscape als je teveel lijm heb gebruikt. En het kan een tijd duren voordat weer allemaal begroeit is. En niet te vergeten de 2 seconden lijm wat op je vingers komt... Draag daarom altijd van die plastiek handschoentjes.
Als grote soorten zoals Taxiphyllum en Vesicularia gelijmt zijn word veelal het mos direct gesnoeit. Niet alleen de uitstekende stukken worden weggesnoeid. Ook het mos zelf word in stukken geknipt zodat er sneller groeipunten gaan ontstaan.
DryStart/ yoghurt methode
Kleinere soortjes zoals Fissidens en Riccardia zijn praktisch lastig op te binden. Bij vermeerdering word dit wel gedaan natuurlijk. Op een mesh, stukje kokosnoot, lavarock of hout. Maar om een gehele tak, stuk driftwood of rock op te gaan binden, of te lijmen, is gewoon erg onpraktisch.Daar heeft men dus de dry-start voor uitgevonden.
Het voordeel is dat een dry-start efficiënter is. daarbij kun je met relatief weinig mos een enorme oppervlakte bestrijken. Het enige nadeel is dat het een lange tijd duurt voordat het mos is vastgegroeid en dat je het mos toch elke dag een paar moet besproeien. En het risico bestaat dat je de bak te snel gaat afvullen en het mos door de stroming van je filter van je hardscape word gespoeld.
In principe kan je elk soort mos gebruiken met een drystart. Als je er maar voor zorgt dat als je het mos gaat uitsmeren dat de stukjes niet groter zijn dan 1 a 2mm. Bij kleinbladerige mossen zoals Fissidens en Riccardia werkt de drystart het beste.
Een drystart moet je niet te letterlijk nemen. Mos is op zich best sterk, maar het kan absoluut niet tegen uitdroging!
Zorg daarom voor een hoge luchtvochtigheid in de opkweekbak. Dat doe je op 2 manieren: zorg dat er een laagje water in je opkweekbakje staat. En besproei 2x per dag. Niet speciaal gericht op het mos; ook bv. het hout of steen waarop het gesmeerd is. Als je hout gebruikt is ook enorm belangrijk dat dit hout zo diep mogelijk verzadigd is met water. Laat het voor je het gebruikt gewoon een paar weken onderwater staan, zodat het zoveel mogelijk water kan opnemen. Je kan dus eigenlijk al de conclusie trekken dat steen minder geschikt is. Op steen kan opzich prima, het duurt iets langer voordat het mosje genoeg rhizomen heeft ontwikkeld om zich te verankeren.
Funges en schimmel kunnen zich natuurlijk toch gaan ontwikkelen als het net even te nat word allemaal. Ze kunnen slecht tegen tocht en wat lucht erop blazen met behulp van een rietje kan een duidelijk verschil maken.
Yoghurt is ook een puntje van aandacht. Op veel verpakkingen staat 'Griekse Stijl yoghurt', of 'op Griekse wijze'. En dat zijn dus NIET de goede. Arcadios, Fage en Dodoni zijn de authentieke yoghurt uit Griekenland die ikzelf altijd gebruik.