Dieptewerking in de aquascape

Dieptwerking in een aquascape

Dieptewerking is de versterking van de ruimte, suggereren dat de scape dieper/hoger/breder is dan deze in werkelijkheid is.
Eigenlijk is het een optische illusie. De basis is dat er 'scape lijnen' worden gevolgd. Dat is niet zomaar; onze ogen volgens een vast patroon bij het bekijken van een scape. Dit is globaal een X (beginnend links bovenin). Daarom werken diagonale lijnen erg goed. (lijnperspectief)

Slope:
De meest gebruikte is een slope. Dit is een hoogteverschil wat van de voorkant naar de achterkant van je scape loopt. Bijvoorbeeld aan de voorruit 4cm hoogte en de bodem laten oplopen richting de achterruit tot 8cm. Maar een slope kan je ook maken naar de zijkanten, of gecombineerd. Je kunt vanuit het midden naar de beide zijkanten werken, maar ook naar 1 zijkant zodat er direct al een driehoek-opstelling word gemaakt. Voor een slope kan je zowel soil, hout en rock gebruiken

Verhoudingen:
'verhoudingen' zijn de meest gebruikte manier om diepte te creëren. Grotere stenen, planten met groter blad, dikkere stukken hout komen vooraan en naarmate deze fysiek kleiner zijn worden ze steeds meer naar achteren geplaatst. De regel van derden is namelijk niet altijd genoeg om diepte creëren. Zoals de afbeelding laat zien worden de stenen steeds kleiner naar mate ze dichter bij de achterkant komen.

Lijnperspectief:
Een rij van even grote planten of stenen die schuin achter elkaar worden geplaatst: een herhaling is een kenmerk van diepte. De voorste plant of steen is groter dan de achterste, althans voor onze waarneming. Trek je een lijn vanaf de top van de voorste steen tot de achterste steen, dan zal er een schuine lijn van de 1e naar de laatste plant komen te staan (lijnperspectief). Daarnaast neemt ons oog waar dat de voorste steen/plant groter is dan de achterste (verhouding)

Layering:
Layering is (van bovenaf gezien) een opeenvolging van 'layers'. De voorste 1e layer bestaat veelal uit zand of een bodembedekker, de opeenvolgende rijen kunnen bestaan uit een lijn van rock, van hout of van planten. Deze kunnen natuurlijk ook met elkaar gecombineerd zijn. Daarbij zit er tussen elke layer een hoogte verschil. Dat word gedaan met behulp van natuurlijke vormen en hoogtes van planten of hardscape.
Maar ook met behulp van een slope. (ophoging van de bodem naar de achterkant van de scape).

Daarnaast is er altijd maar 1 focalpoint aanwezig. Dat kan een plant zijn, een mooie steen, een opening die doorkijk geeft naar de achterkant (end-point en/of Open Space), een wegdraaiend zandpad. De laatste layer is waar de 'End-Point' zich bevind.

Een 'open space' (rode circel) noemen we ook wel eens 'functionele leegte' wat heel goed als focal-point kan dienen.

Ook kleuren kunnen dieptewerking versterken (kleurperspectief) In de regel worden donkere planten aan de buitenkant/ achterkant geplaatst en lichtere kleuren in het midden en voorkant. Hetzelfde voor bladgrote: grote bladeren vooraan of zijkant en kleine blaadjes in het midden of voorgrond. Maar het is een richtlijn Planten worden ook vaak gekozen aan de hand van de gebruikte hardscape.

Tot slot; met kleine vissen lijkt je scape groter, met grote vissen lijkt je scape kleiner

The Small Planted Tank