Tips voor planten

Algemene tips over planten

Rotala macrandra red/green groeit het best in harder water> KH 8
Rotala macrandra groeit het best in < 4 KH Ze kunnen beiden erg slecht tegen onstabiele Co2.

Een lean dose bemesting in combinatie met lagere CO2 levels geven langzamere groei en compactere planten.
Een rich dose bemesting in combinatie met hogere CO2 levels geven snelle groei en grotere planten.

Hoe harder/alkalischer het water, hoe meer de planten wortelvoeding moeten krijgen in plaats van waterkolomvoeding

Ludwigia sp. Red is de roodste plant in bakken zonder CO2, daarna de Rotala rotundifolia

Rotala ramosior Florida
bvraagt veel CO2 en veel licht en is niet geschikt voor een low light bak . Het vraagt ook een hogere GH,
daarom groeit die goed in bakken met iets kalkhoudende stenen (limistone of seiryu)

Als nieuwe blaadjes mooi donkergroen zijn en de rest van de plant gelig dan heb je in iedergeval geen Fe tekort

Elatine hydropiper is een prachtig plantjes waarmee je een mooi tapijtje van kunt maken. Maar... wat de meeste mensen is dat het een voorkeur heeft voor wat kouder water: max. 20 graden. Dan krijg je de mooiste resultaten.

Abunias hebben in verhouding meer zuurstof nodig als andere planten.

Als je van plan bent om een tapijtje voorgrondplanten (HC of naaldgras) te laten groeien kan dit icm mos toch voor extra werk zorgen. Stukjes gesnoeid mos gaan namelijk altijd groeien tussen die kleine voorgrondplantjes.

De mooiste rode rotala is de Rotala colorata. Niet de indica of de rotundflolia.
Rotala soorten kun je ook gewoon op de bodem plaatsen: een stengel gewoon horizontaal op de soil. Het duurt wellicht wat langer voordat de plant gaat groeien maar als het eenmaal begint met groeien krijg je over de gehele stengel nieuwe uitlopers en daarbij goed doorwortelde planten.

Anubia Mini is erg gevoelig voor alg, als ie direct licht heeft. Zet hem dus in de schaduw (of zet deze onder een ander plant zoals een Javavaren)

Als je plantjes gaat poten moet je het onderste gedeelte van het blad van de stengel halen. Dit word gedaan voor 2 redenen: als blad onder de soil komt gaat het rotten. En ten tweede; op de plaats waar het blad eraf gehaald is onstaat littekenweefsel, en daaruit groeien juist nieuwe wortels.

Utricularia graminifolia is een carnivor en erg gevoelig voor meststoffen in het water!

De rode Alternanthera soorten zijn erg gevoelig voor alg

Micranthemum micranthemoides (dus NIET de Hemianthus callitrichoides) is misschien wel de allersnelste groeier! Deze moet je het liefst op een platte steen binden. Steen onder het substraat en de plant er boven, en laat maar groeien.
Als het eenmaal groeit kan het wel gaan woekeren en andere planten overheersen. Gebruik ALLEEN deze als voorgrondplant en NIET combineren met andere voorgrondplanten, want ze worden 'overgrown'

De uitlopers van Hydrocotyle tripartita 'Japan' moet je eigenlijk gewoon in het substraat duwen. (niet afknipen!) Daar worden dan weer wortels gemaakt en dwing je plant eigenlijk om laag te blijven. Dit doe je na een dag of 40 vanaf planten. Eigenlijk moet je na elke waterwissel de plant gewoon plat naar beneden duwen!

Groeit hydrocotyle niet mooi kompakt over de bodem dan heb je te weinig licht.

Micranthenum umbrosum moet je zo weinig mogelijk snoeien. Alleen als het echt niet anders kan. De rotala soorten groeien juist veel beter als ze vaak worden getrimt.

Hemianthus callitrichoides groeien het beste als je ze in kluitjes van 1 bij 1 cm snijd (scheermes) en 3 a 4 cm uit elkaar plant. Een onderlinge afstand van 1-3cm per plukje/portie zal er voor zorgen dat planten voldoende ruimte hebben en mooi gaan dichtgroeien.

Een handige vuistregel is dat 1 potje stengelplanten ongeveer een oppervlak van 1 koffiekopje vult. Een cupje met In Vitro planten kan zo maar een oppervlak van 1 ontbijtbord vullen. Een potje met planten voor op hout te binden kan verdeeld worden in 1-3 porties.

Wanneer het oppervlak voor ca. 80% is beplant, kan er van uit worden gegaan dat er voldoende planten zijn gebruikt.

Je kunt Eleocharis acicularis mini (naaldgras) als tapijtje laten groeien maar ook plaatsen aan de rand van de hardscape, of tussen stenen

Als je een vollere bos planten wil creëren moet je de bovenkant snoeien en het liefst zo laag mogelijk. En als je eenmaal een volle bos hebt en ze word te hoog en/of de onderkant te kaal, kan je de onderste helft weggooien.
Als je net nieuwe plantjes hebt gekocht zie je vaak bij langzaam groeiende planten een groot en sterk ontwikkeld wortelsysteem. Dan kan het voorkomen dat je het kunststof mandje er niet zo gemakkelijk af kan halen. Dan zijn er 3 opties:
1) je zet de plant met pot en al in de bodem. Wortels gaan gewoon verder groeien!
2) je knipt met een schaar het potje voorzichtig kapot om het te verwijderen
3) je trekt met gepaste geweld het potje eraf en snoeit vervolgens de wortels kort.

Dit snoeien is feitelijk een vereiste voor planten die je moet opbinden op steen. Nieuwe wortels gaan zich direct vastzetten op de ondergrond.

Plaats je snelle groeiers in de hoekjes waar je de minste stroming hebt

Lilaeopsis brasiliensis gebruik je op plekken waar je het minste licht hebt

Als de Staurogene repens bijna op gewenste hoogte is dan moet je deze toppen.

Planten die worden gebruikt bij de opstart van een nieuwe bak zijn Egeria densa (waterpest), Ceratophyllum demersum (hoornblad) en Hygrophila difformis (vaantjesplant) kan je ook als drijfplant gebruiken en hoeven dus niet perse in de bodem gestoken te worden

Rotala soorten kun je het beste strategisch achter een stuk hout of steen neerzetten. Dit soort heeft de eigenschap om, na verloop van tijd, aan de onderkant kaal te worden. En dat is een lelijk gezicht als je daar tegenaan kijkt. Daarom is het een veelgebruikte manier om ze ergens achter te zetten zodat dit niet meer zichtbaar is. Je kunt er ook een laagblijvend plantje voor zetten, zoals een tapijtje van naaldgras.

Als de stengel van de stengelplanten zwart word, of zelfs afknapt, is dit een duidelijk signaal van te weinig CO2 (of teveel licht in relatie tot de CO2)

Sommige soorten mag je niet te dicht bij elkaar zetten. Planten zoals de Rotala macandra mini moet goed de ruimte hebben om mooi te groeien.

Als mensen gaan zeggen dat de planten het niet zo goed doen dan staan de planten bijna altijd een inerte bodem zoals zand of grind

Als je stengelplanten 'oud' gaan worden. M.a.w. ze zijn al vaak gesnoeid, dan gaat de kwaliteit van de onderkant van de stengel sterk achteruit. De toppen blijven in de regel wel mooi. Daarom is het verstandig om die stengels in z'n geheel te verwijderen en nieuwe toppen daar in de plaats te zetten. (bijvoorbeeld 25% per keer) De reden dat de kwaliteit van de onderkant slecht gaat worden is het gebrek aan voeding en licht.

Dunne lange planten zijn bijna altijd een signaal van verkeerde flow en/of distributie van CO2 en voedingsstoffen

De soorten Micranthemum micranthemoides, Hemianthus micranthemoides en Hemianthus callitrichoides worden nogal vaak
door elkaar heen gehaald:
Hemianthus callitrichoides is de allerkleinste voorgrondplant/ bodembedekker (HC aka Hemianthus callitrichoides - Cuba)
Hemianthus micranthemoides is een stengelplant die zo'n 20cm kan worden
Micranthemum micranthemoides is een synoniem voor Hemianthus micranthemoides
Micranthemum umbrosum is ook een stengelplant waarvan de stengels zo'n 25cm kunnen worden
Micranthemum Monte Carlo is ook een bodembedekker die grotere bladeren heeft als de Hemianthus callitrichoides

En een klein beetje humor. Niet omdat het moet maar omdat het kan:
oorzaak van computerproblemen bevinden zich bijna altijd tussen het beeldscherm en de stoelleuning
en de oorzaak van aquariumproblemen bevinden zich bijna altijd aan de droge kant van het glas :-)

Ik wil toch even wat aandacht geven aan het plantje Utricularia graminifolia.
Een prachtig plantje waar je een fraaie tapijt van kan maken in je scape. Maar het is een plantje met gebruiksaanwijzing.
Je gaat in de problemen komen als je het op dezelfde manier gaat gekweken als andere veel voorkomende tapijtplanten/ bodembedekkers. Utricularia graminifolia is nml. van origine geen bodemgroeier en heeft de voorkeur om vrij door het water te zweven.
Het kan zichzelf wel op natuurlijke wijze hechten aan substraat, stenen of andere media die het tegenkomt. maar dat doet ie niet dmv wortels.
Die "verankering" in de bodem word veroorzaakt door de 'runners' van de plant en de runners pinnen het vast in het substraat. Eenmaal vastgegroeit, kan het wel gaan loskomen als de bladmassa te groot gaat worden.

Eenmaal geplant, heeft utricularia graminifolia de voorkeur aan een zurige omgeving in voedingsarme grond, rotsen of grind. Het geeft de voorkeur aan zacht water, maar verdraagt toch redelijk hard water, op voorwaarde dat het zuurig is.
En de gemakkelijkste manier om een zure omgeving te garanderen, is door het gebruik van aquasoil of turf. Deze maken niet alleen het water zuur, het geeft ook veel organismen die als voeding dient. Want Utricularia graminifolia is namelijk een carnivoor!

Utricularia graminifolia is erg gevoelig voor kunstmeststoffen in het water. Geen bemesting is eigenlijk optimaal, maar het is wel bestand tegen bemesting in de scape zolang er een voldoende hoeveelheid andere plantmassa aanwezig is. CO2 heeft niet zoveel nut en is absoluut niet nodig om mooi te groeien. Gemiddeld tot hoog licht, een zure omgeving en genoeg organismen in het water is alles wat het eigenlijk nodig heeft.

The Small Planted Tank